Beast in Heat, is een Italiaanse film uit 1977 met Macha Magall in de hoofdrol. Een mooie maar snode vrouwelijke SS-officier/arts, Ellen Kratsch (Magall), creëert een genetisch, incubusachtig gemuteerd menselijk beest (Baccaro) in een kasteel in bezet Europa.
Het beest is een roofzuchtige, gehurkte seksvijand, die ze gebruikt om vrouwelijke gevangenen te martelen en te molesteren als onderdeel van een nieuw medisch experiment. Het dwergachtige beest wordt gehouden op een dieet van mega-afrodisiaca. Naast het beest, terwijl de nazi’s vechten tegen een lokale opstand, worden mannelijke en vrouwelijke gevangenen naakt uitgekleed en gedwongen om verschillende martelingen en ondervragingen te ondergaan, waaronder elektrische schokken, systematische verkrachting door het beest, vingernageltrekken, castratie en afranselingen.
Tijdens de climax van de film vallen de partizanen het kasteel aan en Kratsch wordt uit wraak aan het beest gegeven.
Tim Lucas schreef in Sight & Sound dat de film “zo verwerpelijk was dat er geen enkele echte naam aan verbonden is” en merkte de regisseur Paolo Solvay op als Ivan Kathansky en dat de film “niets zo indrukwekkends te bieden heeft als de wonderbaarlijk begiftigde torso van Dyanne Thorne in de concentratiekampserie ‘Ilsa’, dus zijn beker loopt over met chaos in plaats daarvan.
De hand van een vrouw wordt aan een tafel gemangeld, bedekt met bloed, zoals een nazi-folteraar een tang gebruikt om de ene vingernagel na de andere te plukken.
Danny Shipka, auteur van Perverse Titilation, een boek over Europese exploitatiecinema, beschreef de film als een “lappendeken van slechte montage, slecht acteerwerk en hilarische plotideeën, allemaal ontworpen om te entertainen
