Het Assault Battalion No. 5 (Rohr) (Duits: Sturm-Bataillon Nr. 5 (Rohr)) was een experimenteel infanteriebataljon van het Keizerlijke Duitse leger tijdens de Eerste Wereldoorlog. Onder leiding van Hauptmann Willy Rohr speelde dit bataljon een belangrijke rol bij de ontwikkeling van infanterietactieken, die later zouden uitmonden in de Duitse Stoßtruppen of stormtroepen. Deze nieuwe tactieken waren bedoeld om doorbraken te forceren in de statische loopgravenoorlog aan het westfront. Het 5e Assault Battalion was verantwoordelijk voor vele innovaties en diende als model voor latere Duitse aanvalseenheden.
Inhouds opgave
Achtergrond van het 5e Assault Battalion
De Schlieffenplan en de Vroege Fasen van de Oorlog
Na het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog volgde het Duitse leger het Schlieffenplan, dat bedoeld was om Frankrijk te omsingelen door de lage landen binnen te vallen. Het plan mislukte echter toen de Duitse opmars werd gestopt bij de Slag aan de Marne in 1914, waarna de oorlog veranderde in een loopgravenoorlog. De loopgravenoorlog aan het westfront leidde tot een militaire impasse waarin geen van beide partijen grote vooruitgang boekte.
Oprichting van het Sturmabteilung Calsow
Het 5e Assault Battalion begon in 1915 als een pionierdetachering van het VIII Legerkorps en stond oorspronkelijk bekend als Sturmabteilung Calsow. Onder leiding van majoor Calsow had deze eenheid de taak om doorbraken in vijandelijke linies te forceren door middel van loopgraventactieken. Na een reeks mislukkingen aan het front werd Calsow vervangen door Hauptmann Willy Rohr, die de eenheid omvormde tot een gespecialiseerde aanvalseenheid. Rohr introduceerde een aantal belangrijke veranderingen in zowel uitrusting als tactieken, waarmee hij de basis legde voor de latere Stoßtrupptaktik.
Tactische Innovaties van Willy Rohr
Verandering in Uitrusting
Rohr realiseerde zich dat de standaarduitrusting van het Duitse leger niet geschikt was voor loopgravenoorlogen. Hij schrapte het gebruik van zware bepantsering en schilden, die de bewegingsvrijheid beperkten. In plaats daarvan werden lichte vuurwapens, zoals handgranaten en pistolen, de belangrijkste wapens van de infanteristen. Ook werd een machinegeweer- en vlammenwerperpeloton toegevoegd om extra vuurkracht te bieden tijdens aanvallen. Een ander innovatief aspect was de ontwikkeling van lichtere kanonnen op basis van buitgemaakte Russische 76mm kanonnen.
De Belang van Kleine Eenheden en Flexibele Tactieken
Rohr introduceerde een gedecentraliseerd commando- en controlesysteem, waarbij kleine eenheden van vijf tot tien man, onder leiding van onderofficieren, zelfstandig konden opereren. Dit stelde de eenheden in staat om snel en flexibel te reageren op de situatie aan het front. De focus lag op snelheid en verrassing, waarbij de troepen vijandelijke posities bestormden met handgranaten en vlammenwerpers. Deze tactieken waren bijzonder effectief in de nauwe ruimtes van loopgraven, waar traditionele veldslagen met langeafstandswapens minder effectief waren.
Het Bataljon bij Verdun
De Eerste Inzet bij de Slag om Verdun
De eerste grote test voor Rohr’s eenheid vond plaats tijdens de Slag om Verdun in 1916. Het 5e Assault Battalion leidde de Duitse aanvallen en was verantwoordelijk voor het doorbreken van de eerste Franse linies. Ondanks hun tactische succes, leden de soldaten aanzienlijke verliezen vanwege hun gebrek aan ervaring in hand-tot-hand gevechten en gebrekkige coördinatie met ondersteunende wapens. Rohr herzag de training van zijn mannen na de slag, met een sterke focus op close combat en beter gebruik van ondersteuningswapens zoals machinegeweren en artillerie.
Uitbreiding tot Bataljon
Als gevolg van het succes van Rohr’s eenheid bij Verdun, kreeg hij toestemming om de eenheid uit te breiden tot een volledig bataljon, dat vanaf dat moment bekend stond als Sturm-Bataillon Nr. 5 (Rohr). Dit was de eerste gespecialiseerde aanvalseenheid van het Duitse leger die officieel de stormtroeperstactieken adopteerde. Het bataljon kreeg de taak om andere eenheden te trainen in deze nieuwe gevechtstechnieken, wat leidde tot de vorming van stormtroepeneenheden door het hele Duitse leger.
De Tactieken van de Stoßtruppen
De Oorsprong van de Stormtroeperstactieken
De tactieken van het 5e Assault Battalion vormden de basis voor de latere Stoßtrupptaktik van het Duitse leger. Deze tactieken draaiden om snelheid, verrassing en de intensieve samenwerking tussen infanterie en ondersteunende wapens. Kleine, snel bewegende eenheden werden ingezet om door te breken in vijandelijke linies, waarbij handgranaten en vlammenwerpers werden gebruikt om vijandelijke posities te overrompelen.
Rol van Onderofficieren en Interne Coördinatie
Een van de meest revolutionaire aspecten van de Stoßtrupptaktik was de prominente rol van onderofficieren. Deze lagere bevelhebbers kregen de verantwoordelijkheid om beslissingen te nemen op het slagveld, wat voorheen ongebruikelijk was in de sterk hiërarchische structuur van het Duitse leger. Dit bood de eenheden de flexibiliteit om snel te reageren op veranderende omstandigheden en te profiteren van tactische kansen. Onderofficieren hadden nauwe communicatie met ondersteunende wapens zoals machinegeweren en lichte artillerie, wat de effectiviteit van hun aanvallen vergrootte.
Uitrusting en Bewapening van het 5e Assault Battalion
Aanpassingen voor Loopgravenoorlog
Omdat de traditionele langeafstandswapens, zoals het bolt-action geweer, onhandig waren in de nauwe loopgraven, maakte het 5e Assault Battalion gebruik van kortere wapens zoals karabijnen, pistolen en later het volledig automatische MP-18 machinepistool. Dit was een van de eerste submachinegeweren die speciaal voor loopgravenoorlog was ontworpen en zorgde voor een aanzienlijk voordeel in korte-afstandsgevechten.
Veranderingen in Uniform en Uitrusting
Naast de bewapening werden ook de uniformen aangepast. De zware laarzen van het reguliere leger werden vervangen door lichtere enkelhoge schoenen en beenwindsels om de bewegingsvrijheid te vergroten. Ook werden canvas zakken toegevoegd om meerdere handgranaten mee te dragen, wat essentieel was voor de tactieken van het bataljon.
Operationele Succes en Rol in latere Duitse Offensieven
De Slag bij Verdun en Verdere Offensieven
Na hun succes bij Verdun werd het 5e Assault Battalion ingezet bij verschillende belangrijke Duitse offensieven aan het westfront. Hun tactieken bewezen bijzonder effectief te zijn in de loopgravenoorlog, en hun rol in offensieve operaties groeide. Het bataljon diende ook als trainingseenheid, waarbij andere infanterie-eenheden werden opgeleid in de nieuwe infanterietactieken.
Operation Michael
In 1918 nam het bataljon deel aan een van de laatste grote Duitse offensieven, Operatie Michael. Dit offensief was bedoeld om de patstelling aan het westfront te doorbreken, maar ondanks initiële successen kon het offensief niet leiden tot een Duitse overwinning. Het bataljon leverde hierbij echter een aanzienlijke bijdrage aan de Duitse aanvallen.
Het Einde van het 5e Assault Battalion
Na de Duitse nederlaag in de Eerste Wereldoorlog werd het Duitse leger drastisch ingekrompen door de voorwaarden van het Verdrag van Versailles. Het 5e Assault Battalion werd ontbonden, en veel voormalige stormtroopers vonden hun weg naar paramilitaire organisaties zoals de Freikorps. Deze groepen zouden later een rol spelen in de politieke onrust tijdens de Weimarrepubliek en het opkomende nationaalsocialisme.
Conclusie
Het 5e Assault Battalion, onder leiding van Willy Rohr, heeft een blijvende invloed gehad op de ontwikkeling van moderne infanterietactieken. De nadruk op snelheid, verrassing en kleinschalige, goed gecoördineerde eenheden legde de basis voor de moderne infanterietactieken die later ook in de Tweede Wereldoorlog gebruikt zouden worden. De lessen die Rohr en zijn mannen leerden tijdens de Eerste Wereldoorlog bleven van invloed op de militaire doctrines van Duitsland en andere landen in de decennia die volgden.
Bronnen en meer informatie
- Keegan, J. (1998). The First World War. New York: Knopf.
- Gudmundsson, B. (1989). Stormtroop Tactics: Innovation in the German Army, 1914-1918. Praeger.
- Afbeelding: ComradeCheekiBreeki, CC BY-SA 4.0, via Wikimedia Commons
- Showalter, D. E. (1991). The Wars of German Unification. Arnold.
- Bronnen Mei1940
.svg){kind=link}