Andrew Davis Bruce (14 september 1894 – 28 juli 1969) was een Amerikaanse militair en academicus die een cruciale rol speelde in zowel de militaire als de academische wereld. Hij diende in de Eerste en Tweede Wereldoorlog en werd de derde president van de Universiteit van Houston. Zijn militaire loopbaan bereikte een hoogtepunt met zijn bevordering tot luitenant-generaal, en hij ontving prestigieuze onderscheidingen uit drie landen: de Verenigde Staten, Frankrijk en de Filipijnen.
Inhouds opgave
Vroege Jaren en Opleiding
Andrew Davis Bruce werd geboren op 14 september 1894 in St. Louis, Missouri, als zoon van John Logan Bruce en Martha Washington Smith. Op jonge leeftijd verhuisde het gezin naar Texas, waar Bruce zijn middelbare schoolopleiding voltooide. Daarna schreef hij zich in aan het Agricultural and Mechanical College of Texas, nu bekend als Texas A&M University. Daar voltooide hij in 1916 zijn studie, met verplichte deelname aan het Corps of Cadets, een militaire trainingsorganisatie. Bruce behaalde ook een doctor in de rechten aan dezelfde universiteit.
Eerste Wereldoorlog
Met de toetreding van de Verenigde Staten tot de Eerste Wereldoorlog in 1917 meldde Bruce zich aan bij het leger. Als tweede luitenant in de infanterie volgde hij een officiersopleiding in Leon Springs, Texas, waarna hij werd ingezet aan het westfront in Frankrijk. Hij diende bij het 5e Machinegeweerbataljon van de 2e Infanteriedivisie en nam deel aan belangrijke campagnes, waaronder de Aisne-Marne Offensief en het Meuse-Argonne Offensief.
Bruce blonk uit door zijn moed en leiderschap, wat resulteerde in zijn promotie tot tijdelijk luitenant-kolonel op slechts 24-jarige leeftijd. Hij ontving de Distinguished Service Cross voor uitzonderlijke heldhaftigheid, evenals meerdere onderscheidingen van de Franse regering, waaronder de Legioen van Eer en de Croix de Guerre.
Interbellum
Na de oorlog keerde Bruce terug naar de Verenigde Staten. In 1920 trouwde hij met Roberta Linnell Kennedy en vestigde zich in Bryan, Texas. Hij gaf les in militaire wetenschap en tactiek aan de Allen Academy, terwijl hij zijn militaire carrière voortzette. Gedurende de jaren 1920 en 1930 bekleedde hij diverse functies, waaronder historisch werk aan het U.S. Army War College en deelname aan het herzien van militaire doctrines voor het War Department.
Bruce voltooide ook geavanceerde militaire opleidingen aan onder meer de U.S. Army Infantry School, de U.S. Army Command and General Staff School, en het Naval War College, waarmee hij zijn expertise in militaire strategie verder ontwikkelde.
Tweede Wereldoorlog
Met de Amerikaanse deelname aan de Tweede Wereldoorlog kreeg Bruce de opdracht om een nieuwe tankvernietigingsschool op te richten. Hij koos Killeen, Texas, als locatie en noemde het kamp Fort Hood, ter ere van generaal John Bell Hood. In 1942 werd Bruce bevorderd tot generaal-majoor en kreeg hij de leiding over de 77e Infanteriedivisie. Deze eenheid, bestaande uit dienstplichtigen, speelde een belangrijke rol in de Pacific War.
Tijdens de Slag om Guam in 1944 toonde Bruce uitzonderlijk leiderschap, waarvoor hij werd onderscheiden met de Navy Distinguished Service Medal. Onder zijn bevel nam de divisie deel aan de veldslagen op Leyte en Ie Shima, waarbij cruciale luchthavens werden veroverd en operationeel gemaakt, ondanks hevige tegenstand.
Na de Tweede Wereldoorlog
Militaire Gouverneur en Overgang naar het Civiele Leven
Na de Japanse overgave in 1945 werd Andrew Davis Bruce benoemd tot militair gouverneur van Hokkaido in Japan. Hij hield toezicht op de wederopbouw en de overgang van militaire naar civiele controle. In 1946 werd hij kortstondig commandant van de 7e Infanteriedivisie, die actief was in Korea. Vervolgens keerde Bruce terug naar de Verenigde Staten en werd adjunct-commandant van het Vierde Leger in Fort Sam Houston, Texas. Hij richtte zich daar op het opleiden van reservetroepen, de Nationale Garde en het ROTC-programma.
In 1951 werd Bruce benoemd tot commandant van het Armed Forces Staff College in Norfolk, Virginia. Zijn bevordering tot luitenant-generaal volgde datzelfde jaar. Hij diende tot zijn pensionering in 1954, waarmee hij zijn lange militaire loopbaan afsloot.
Academische Loopbaan
President van de Universiteit van Houston
In 1954 begon Bruce aan een nieuwe carrière als de derde president van de Universiteit van Houston. Hij speelde een belangrijke rol in de ontwikkeling van de universiteit en benadrukte het belang van religieuze en morele educatie. Dit leidde tot de bouw van het A.D. Bruce Religion Center, dat in 1965 werd geopend.
Chancellor en Hervormingen
In 1956 werd Bruce benoemd tot de eerste kanselier van de universiteit. Tijdens zijn ambtstermijn verbeterden de curriculumstandaarden en de academische reputatie van de universiteit aanzienlijk. Hij voerde belangrijke hervormingen door en verkreeg staatssteun voor de groeiende instelling.
Latere Jaren en Nalatenschap
Na zijn pensionering verhuisde Bruce naar North Carolina. Hij bleef actief in maatschappelijke organisaties en werd geëerd met meerdere herdenkingen, waaronder een historische marker in Fort Hood en de naamgeving van “General Bruce Drive” langs Interstate 35 in Texas. Bruce overleed op 28 juli 1969 en werd begraven op Arlington National Cemetery.
Conclusie
Andrew Davis Bruce was een leider met een uitgebreide carrière die zowel militaire als academische gebieden beïnvloedde. Zijn dienstbaarheid aan het publiek, van zijn cruciale rol tijdens de twee wereldoorlogen tot zijn bijdrage aan het versterken van het academisch landschap als universiteitspresident, weerspiegelt zijn blijvende impact op de Amerikaanse geschiedenis.
Bronnen en meer informatie
- Afbeelding: University of Houston, Public domain, via Wikimedia Commons
- Cannon, M. Hamlin (1993). U.S. Army in World War II: The War in the Pacific – Leyte: The Return to the Philippines. Office of the Chief of Military History, Department of the Army.
- Appleman, Roy E.; Burns, James; Gugeler, Russel A.; Stevens, John (2000). Okinawa: The Last Battle. United States Army Center of Military History. CMH Pub 5-11.
- Bronnen Mei1940
