Angelo Iachino was een Italiaanse admiraal die een belangrijke rol speelde in de maritieme operaties van de Regia Marina tijdens de Tweede Wereldoorlog. Zijn loopbaan omvatte zowel successen als controverses, vooral vanwege beslissingen die hij nam tijdens de Slag bij Kaap Matapan.
Inhouds opgave
Vroege Leven en Carrière
Jeugd en Opleiding
Angelo Francesco Iachino werd geboren op 26 april 1889 in Sanremo, Ligurië. Hij was de zoon van Giuseppe Iachino, een leraar, en Emilia Piccione. In 1904 trad hij toe tot de Italiaanse Marineacademie in Livorno en behaalde in 1907 zijn diploma.
Vroege Militaire Dienst
Iachino nam in 1911–1912 deel aan de Italiaans-Turkse Oorlog met de rang van onderluitenant. Tijdens de Eerste Wereldoorlog diende hij eerst op het slagschip Giulio Cesare als luitenant. In juli 1917 kreeg hij het bevel over de torpedoboot 66 PN. Hij speelde een rol in verschillende missies in de Adriatische Zee.
Op 31 oktober 1918 ondersteunde Iachino de aanval op Pula, hoewel hij vanwege motorproblemen niet kon deelnemen aan de belangrijkste operatie. Zijn moed leverde hem in november 1918 de Zilveren Medaille voor Militaire Waardigheid op.
Tussen de Wereldoorlogen
Buitenlandse Missies en Bevorderingen
Van 1923 tot 1928 was Iachino als marineattaché gestationeerd in China, waar hij het bevel voerde over de kanonneerboot Ermanno Carlotto in Tianjin. In 1926 werd hij bevorderd tot commandant. Later nam hij het bevel over een torpedojager en vanaf 1932 over de lichte kruiser Armando Diaz.
In de jaren 30 werd hij benoemd tot Contrammiraglio (1936) en Ammiraglio di Divisione (1938). Tijdens de Spaanse Burgeroorlog leidde hij twee groepen lichte schepen. In april 1939 nam hij deel aan de Italiaanse invasie van Albanië aan boord van de lichte kruiser Giovanni delle Bande Nere.
Tweede Wereldoorlog
Aanvang van de Oorlog
In augustus 1940 werd Iachino benoemd tot commandant van het 2e Naval Squadron, bestaande uit de 1e, 3e en 7e Divisie. Zijn vlaggenschip was de zware kruiser Pola. Op 27 november 1940 vocht hij in de Slag bij Kaap Spartivento.
Op 9 december 1940 verving hij admiraal Inigo Campioni als opperbevelhebber van de Italiaanse slagvloot, met als vlaggenschip de Vittorio Veneto.
De Slag bij Kaap Matapan
De Slag bij Kaap Matapan (26-29 maart 1941) zou het dieptepunt in Iachino’s carrière worden. Tijdens de strijd negeerde hij rapporten over de nabijheid van Britse slagschepen. Hij stuurde de 1e Kruiserdivisie om het beschadigde schip Pola te redden, wat leidde tot de vernietiging van drie Italiaanse kruisers door Britse slagschepen onder admiraal Andrew Cunningham.
De Italiaanse marine leed zware verliezen, wat Iachino zware kritiek opleverde. Ondanks de nederlaag bleef hij aan als bevelhebber van de slagvloot.
Operaties Rond Malta
In juli en september 1941 leidde Iachino twee onsuccesvolle pogingen om Britse konvooien naar Malta te onderscheppen (Operatie Substance en Operatie Halberd).
Tijdens de Eerste Slag bij Sirte (16 december 1941) en de Tweede Slag bij Sirte (22 maart 1942) trachtte Iachino Britse konvooien aan te vallen. Hoewel hij beschikte over een superieure kracht, vermeed hij confrontaties in de nacht en veroorzaakte hij slechts beperkte schade.
Succes bij Operatie Vigorous
De Slag van Half-Juni (12-16 juni 1942), bekend als Operatie Vigorous, was een van Iachino’s meest succesvolle campagnes. Ondanks verliezen door lucht- en onderzeebootaanvallen, waaronder het beschadigen van de Littorio en het zinken van de Trento, dwong hij een Brits konvooi vanuit Alexandrië terug te keren naar de haven.
Einde van de Oorlog en Latere Jaren
In april 1943 werd Iachino vervangen door admiraal Carlo Bergamini. Hij werd echter bevorderd tot Ammiraglio d’Armata.
Na de oorlog ging hij in 1945 met pensioen, maar hij vocht tegen zijn pensioenstatus en keerde in 1948 terug in actieve dienst. In 1954 verliet hij definitief de marine en werd in 1962 officieel ontslagen.
Zijn Bijdragen en Geschriften
Tijdens zijn latere leven schreef Iachino meerdere boeken over zijn acties tijdens de oorlog, met name over de Slag bij Kaap Matapan, waarin hij zijn beslissingen verdedigde. In 1974 schonk hij geld voor de bouw van een zeeliedenmonument in Taranto.
Overlijden
Angelo Iachino overleed op 3 december 1976 in Rome op 87-jarige leeftijd.
Conclusie
Angelo Iachino was een ervaren en gedisciplineerde Italiaanse admiraal die zijn stempel drukte op de maritieme operaties tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hoewel hij werd bekritiseerd om zijn rol bij de Slag bij Kaap Matapan, speelde hij een belangrijke rol bij het bevechten van de Britse zeestrategie in de Middellandse Zee. Zijn nalatenschap blijft onderwerp van discussie, maar zijn bijdrage aan de Regia Marina blijft onmiskenbaar.
Bronnen en meer informatie
- Afbeelding: Giorgerini, Giorgio unattributed, Public domain, via Wikimedia Commons
- Giorgerini, Giorgio (2002). La guerra italiana sul mare: la marina tra vittoria e sconfitta 1940–1943. Milano: Mondadori. ISBN 978-88-045-0150-3.
- Bronnen Mei1940
